چه ظلم‌ها که به اولاد مصطفی کردند خدا گواست به آل علی جفا کردند گلوی تشنه بریدند از حسینش سر سر مقدس او را به نیزه‌ها کردند امام چارم ما را به شام آوردند میان خلق ورا خارجی صدا کردند امام پنجم ما را به زهر کین کشتند بسا ستم که به آن حجت خدا کردند به بیت حضرت صادق هجوم آوردند قیامتی دگر از این ستم به پا کردند سر برهنه دل شب ز خانه‌اش بردند چه ظلم‌ها که به آن نجل مصطفا کردند در آن سیاهی شب، اهل بیت آن مظلوم گریستند و برای پدر دعا کردند همه سواره و او را پیاده می‌بردند نه رحم کرده، نه از حضرتش حیا کردند سه بار تیغ کشیدند بهر کشتن او عجب به عهد رسول خدا وفا کردند! امام صادق ما را به زهر کین کشتند مدینه را زغمش دشت کربلا کردند هزار مرتبه نفرین حق بر آن قومی که خط خویش ز آل علی، جدا کردند برای غصب خلافت زدند زهرا را چه شد که کودک ششماهه را فدا کردند به جای شاخۀ گل بار هیزم آوردند حقوق فاطمه را پشتِ در ادا کردند بسوز و شعله برافروز از جگر «میثم» که حمله بـر حرم وحی کبریا کردند
موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
برچسب‌ها: <-TagName->

پرپر شده شقايق (2) مولا امام صادق(ع)
مسموم زهرِ كين شد
از غصه دل غمين شد
بنگر كه آل زهرا
از داغ او حزين شد
* * *
ماتم گرفته سينه
از هر جفا و كينه
گويد امام صادق
واي از تو اي مدينه
* * *
شيخ الائمه بنگر
گشته تنش صنوبر
زهرِ عدو چه كرده
با جسم پاك و اطهر
* * *
كي ديده در زمانه
يك زاهدي شبانه
در لحظه‌ي عبادت
با زور و تازيانه
با دست بسته او را
دشمن بَرَد ز خانه

 

موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
برچسب‌ها: <-TagName->