كسي بود كه راه خانه اش را گم مي كرد حتي نام خودش را از ياد مي برد  بعضي وقت ها مردم از سر دلسوزي  اورا به در منزلش مي بردند. تا اين كه او دلش هوس كرد طلبه شود به حوزه علميه حنفي ها رفت .

وقتي  اظهار كرد كه مي خواهد طلبه شود از او خواستند كه يك جمله اي را حفظ كند تا دو سه ماه هم به او فرصت دادند  جمله چه بود ؟

 «حضرت ابوحنيفه فرموده است اگر پوست سگ را بکنند ودباغي كنند پاک می شود .»

 سكاكي رفت وچندين هفته تمرين كرد تا روزي از روزها سر وكله اش توي حوزه ي علميه پيدا شد .

گفتند جمله چه بود ؟ سكاكي گفت :حضرت سگ فرموده است اگر پوست ابوحنيفه را بکنندودباغي كنند پاک می شود  او را با عصبانيت از حوزه بيرون كردند آن بي چاره تصميم خودش را گرفت  او تصميم گرفت تا سر به بیابان بگذارد و برود.

 لذا سر به بيابان گذاشت  . او نمي دانست چه كند رفت تا به کوهی رسيد و دیدكه از فراز کوه قطرات آب به روي تخته سنگي مي چکید وقتي جلوتر رفت ديد آب به اين نرمي سنگ با آن محكمي را گود كرده است با خودش فكري كرد وگفت هرچه ذهن من کند باشد سخت تر از سنگ نیست و علم هم نرم تر از آب که نیست لذا از همانجا تصمیم خودش را گرفت  ورفت دنبال علم آموزيو رسید به جایی که نظرات  او در حوزه علمیه مورد بحث قرار میگیرد.و يكي از دانشمندان علم صرف ونحو گرديد

بله  انسان كافي است اراده وتلاش داشته باشد چه بسا كساني كه بهترين هوش راخدا به آنها داده است ولي آن را به قول آقاي بعضیها آكبند تحويل مي گيرند وآكبند تحويل مي دهند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: